حکایت خداحافظی طولانی رفیق دیرین امام
## شهید محراب، مردی از جنس ایمان و مبارزه
آیت الله عطاءالله اشرفی اصفهانی، چهره ای درخشان از روحانیت مبارز و انقلابی بود که سال ها در راه مبارزه با رژیم ستمشاهی و تثبیت انقلاب اسلامی تلاش کرد. زندگی این مرد وارسته و متعهد، پر از فراز و نشیب و پر از ثبات و استواری بود. او به حق، “شهید محراب” لقب گرفت، چرا که در راه دین و مردم به شهادت رسید.
امام خمینی (ره) درباره ی او می فرمود: ” این وجود پربرکت متعهد را قریب شصت سال است که می شناسم… این مرد والامقام، صفا، آرامش و اطمینان قلب داشت و از هواهای نفسانی به دور بود. او مطیع امر مولا، جامع علم و عمل صالح بود و در عین حال مجاهد و متعهد و قوی النفس بود.”
دوستانی که او را می شناختند، از صفات برجسته اش مثل خلوص نیت، اخلاص، ساده زیستی، عشق به امام، تعهد به انقلاب و فداکاری سخن می گفتند. او از همان دوران جوانی و تحصیل در حوزه علمیه قم، همراه و همگام با امام بود و دوستی و رفاقت دیرینه ای با امام خمینی (ره) داشت.
**مبلّغ امام و رهرو راه او**
آیت الله اشرفی اصفهانی، پس از فوت آیت الله بروجردی، به تبلیغ مرجعیت امام خمینی (ره) پرداخت و در این راه با مخالفت و کارشکنی بعضی از افراد و تهدید ساواک مواجه شد، اما با توکل به خداوند و اراده راسخ به هدف خود رسید.
او از سال 1335 به خواست آیت الله بروجردی، در کرمانشاه مقیم شد و مدیریت مدرسه و حوزه علمیه آن شهر را برعهده گرفت. پس از فوت آیت الله بروجردی و اعلام مرجعیت امام خمینی (ره) ، ایشان به عنوان نماینده امام در کرمانشاه منصوب شد و با سخنرانی ها، اعلامیه ها و جلسات مختلف به ترویج فکر و اندیشه امام پرداخت. او شاگرد و رهرو صادقی بود که در همه فراز و نشیب های نهضت حضور فعالی داشت و همواره تحت مراقبت و تعقیب رژیم شاه قرار داشت.
**اتحاد و همراهی با امام در دوران تبعید**
در طول ایام تبعید امام خمینی (ره) ، نامه های بسیاری بین ایشان و شهید اشرفی اصفهانی رد و بدل شد که حکایت از اعتماد و ارتباط عمیق بین آن دو داشت. امام خمینی (ره) نمایندگی تام الاختیار خود را در امور حسبیه و شرعیه در استان کرمانشاه به ایشان واگذار نموده بود.
**در سنگر نماز جمعه و جبهه های نبرد**
شهید اشرفی اصفهانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، همچنان با تمام وجود به خدمت و حفظ و حراست از انقلاب اسلامی پرداخت و از همان ابتدا به عنوان نماینده امام در استان کرمانشاه و از مهرماه 1358 به امامت جمعه این شهر منصوب شد.
با شروع جنگ تحمیلی صدام، او تمام تلاش خود را در جهت حمایت از جبهه ها و رزمندگان اسلام و تقویت روحیه مردم متمرکز نمود. او با ایراد سخنرانی های شورانگیز و با حضور در جبهه ها، انگیزه مقاومت و شهادت را در رزمندگان تقویت می کرد.
**لحظات ترور و شهادت**
در روز جمعه 23 مهر 1361، شهید اشرفی اصفهانی در حال آماده شدن برای ایراد خطبه های نماز جمعه در مسجد جامع کرمانشاه بود که توسط یکی از اعضای گروهک منافقین با انفجار یک نارنجک به شهادت رسید. او در همان لحظه آسمانی شد، گویی می خواست آخرین نمازش را در حال سجده و در راه حق به جا آورد.
**پیام امام خمینی (ره) در سوگ شهید محراب**
امام خمینی (ره) در پیامی که به مناسبت شهادت آیت الله اشرفی اصفهانی صادر کردند، نوشتند: ” چه سعادتمند و خوشبختند آنان که به دنیا و زخارف آن، پشت پا زدند و عمری را به زهد و تقوا گذراندند و آخرین درجات سعادت را در محراب عبادت و در اقامه جمعه با دست یکی از منافقین و منحرفین شقی، فائز و به والاترین شهید محراب که به دست جنایتکاران اشقی الاشقیا به ملأ اعلا شتافت، ملحق شدند…”
