به اقدامات خصمانه غرب پاداش دادید قطعنامه تحویل گرفتیم!
در واکنش به قطعنامه ضدایرانی اخیر شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی، تنشها میان ایران و غرب به اوج خود رسیده است. این قطعنامه که پیشنویس آن توسط تروئیکای اروپایی و آمریکا تهیه شده بود، همکاریهای آژانس و ایران را مختل کرده و چشمانداز مذاکرات هستهای را تحت تاثیر قرار داده است. تصمیم اخیر دولت ایران مبنی بر پذیرش پیشنهاد گروسی برای توقف موقت افزایش ذخایر اورانیوم با غنای ۶۰ درصد، با هدف ایجاد فضای گفتگو صورت گرفت؛ امّا این اقدام، به جای کاهش تنش، باعث تشدید فشارهای غربی و تصویب قطعنامه مذکور گردید.
این قطعنامه، ضمن تکرار ادعاهای پیشین، از آژانس خواسته است تا گزارشی جامع در مورد ادعاهای مربوط به مواد هستهای اعلام نشده، و همکاری ایران با آژانس ارائه دهد. این اقدام را میتوان گامی اولیه از سوی غرب برای فعالسازی مکانیزم ماشه تلقی کرد. روزنامه کیهان، پیش از این، در گزارشهایی هشدار داده بود که عقبنشینی ایران در برابر فشارهای غرب، به نتایج مطلوبی منجر نخواهد شد و این پیشبینی متأسفانه محقق شد.
کیهان، در گزارشهای خود به اقدامات خصمانه اروپا و آمریکا، حتی علیرغم اظهارات رئیس جمهور اوکراین مبنی بر عدم ارسال موشک از سوی ایران به روسیه، اشاره کرده و این را نشانهای از اهداف پنهان غرب برای کسب امتیاز بیشتر از ایران و تضعیف محور مقاومت دانسته است. اروپا، با تصور اشتباه از واکنش ایران و با تکیه بر مکانیزم ماشه، به دنبال امتیازگیری از ایران است. در مقابل، ایران، با مقاومت در برابر فشارهای حداکثری غرب، توانسته است تا حد زیادی این فشارها را خنثی کند، چنانچه ریچارد نفیو نیز در این باره به سختی طراحی و اجرای تحریمهای مجدد علیه ایران را مطرح کرده است.
اروپا درک نکرده است که فعالسازی مکانیزم ماشه نه تنها فشار بر ایران را افزایش نخواهد داد، بلکه ممکن است ایران را به سمت خروج از پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT) سوق دهد. ایران در سالهای اخیر با بازگشت به بازار نفت و فائق آمدن بر فشارهای تحریمی، نشان داده است که تحریمهای مجدد، تاثیر چندانی بر آن نخواهد گذاشت. اما آیا غرب آمادگی پذیرش خروج ایران از NPT و قطع همکاری با آژانس را دارد؟
اظهارات اخیر کاظم غریبآبادی، معاون حقوقی وزارت امور خارجه، مبنی بر خروج ایران از NPT در صورت فعال شدن مکانیزم ماشه، و همچنین سخنان بهروز کمالوندی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران، درباره آمادگی ایران برای اتخاذ روشهای دیگر در صورت تداوم فشارهای غربی، نشان از موضع قاطع ایران دارد. این مواضع، هشدار جدی به غرب برای پرهیز از تداوم اقدامات خصمانه خود است.
نهایتا، برخی نظرات نقدی بر رویکرد برخی از موافقان مذاکره با غرب نیز مطرح شده است که به نوعی حمایت از سیاستهای غربی تلقّی میشود. این افراد همواره ایران را مقصر دانسته و به جای محکوم کردن اقدامات غربیها، از ایران میخواهند که بیشتر عقبنشینی کند.