چالش‌های پیش روی بسکتبال ایران: تیم ملی در آسیا و سلطه پول در لیگ
یک کارشناس بسکتبال ایرانی، تیم ملی را در مسابقات کاپ آسیا با چالش‌های دشواری روبرو می‌داند و معتقد است که در لیگ داخلی نیز، بودجه تیم‌ها تعیین‌کننده اصلی جایگاه آن‌هاست. این دیدگاه‌ها نشان‌دهنده نیاز به تغییرات عمیق‌تر و جامع‌تر در ساختار بسکتبال کشور است.
توسعه بسکتبال فراتر از بازیکنان
سیامک ویسی، کارشناس بسکتبال، به این نکته اشاره می‌کند که پیشرفت در بسکتبال نباید تنها به داشتن چند بازیکن برجسته محدود شود، بلکه باید در تمام ابعاد این رشته ورزشی اتفاق بیفتد. او با تأکید بر اینکه تغییرات اخیر در ترکیب تیم ملی باید با محوریت مربیان ایرانی صورت می‌گرفت، می‌گوید: “اگر به دنبال پیشرفت همه‌جانبه هستیم، باید آن را در تمام پست‌ها، از مربی و بازیکن گرفته تا داور و سخت‌افزار، مشاهده کنیم. آوردن مربی خارجی فی‌نفسه بد نیست، اما باید به مربیان داخلی نیز توجه شود.”
جوانگرایی: چالش سن و سرمایه‌گذاری
ویسی در مورد جوانگرایی در تیم ملی بسکتبال ایران نیز نگرانی‌هایی را مطرح می‌کند. او اذعان دارد که هرچند تعدادی از بازیکنان جدید به تیم اضافه شده‌اند، اما این تغییرات در سن مناسبی اتفاق نیفتاده است. “برخی از بازیکنان در رده سنی بالای ۲۴ یا ۲۵ سال به تیم ملی اضافه شده‌اند. اگر هدف ما جوانگرایی است، بیشتر باید روی بازیکنانی که در سن ۱۸ یا ۱۹ سال هستند تمرکز کنیم و هدف را برای چند سال آینده بگذاریم که از آن نتیجه بگیریم.” او معتقد است که ۲۵ سالگی برای اضافه شدن به تیم ملی دیر است، زیرا از یک بازیکن ۱۸ ساله می‌توان یک دهه استفاده کرد، در حالی که سرمایه‌گذاری روی بازیکنان مسن‌تر، بازدهی کمتری خواهد داشت.
کاپ آسیا و رقابت با قدرت‌ها
به گفته ویسی، با توجه به تغییر ترکیب تیم ملی و احتمال تغییرات بیشتر، تیم ایران راه سختی برای کسب نتیجه در مسابقات کاپ آسیا خواهد داشت. او ژاپن را یکی از حریفان اصلی تیم ملی می‌داند و هشدار می‌دهد که در صورت حضور تیم اصلی ژاپن، کار برای ایران بسیار دشوار خواهد شد. این موضوع نشان‌دهنده نیاز به آمادگی کامل و برنامه‌ریزی دقیق برای رقابت با تیم‌های قدرتمند آسیایی است.
سلطه پول در لیگ برتر بسکتبال
ویسی به وضعیت لیگ برتر بسکتبال نیز انتقاداتی وارد می‌کند. او معتقد است که تفاوت تیم‌ها در لیگ بیشتر به بودجه و نام آنها بستگی دارد و این موضوع باعث می‌شود که جایگاه تیم‌ها از پیش مشخص باشد. “خیلی جالب نیست که همیشه مشخص است کدام تیم‌ها به نیمه نهایی می‌رسند و رتبه آنها چه خواهد بود، چون همه چیز بر اساس پولی تعیین می‌شود که در ابتدا پرداخت کرده‌اند. بقیه تیم‌ها شاید از لحاظ مالی توانایی برای مقابله با این تیم‌ها را نداشته باشند. حرف اول را در بسکتبال فقط و فقط پول می‌زند.”
او پیشنهاد می‌دهد که تیم‌ها از نظر مالی کمی به هم نزدیک‌تر باشند و تنها تفاوت‌های ۲۰ درصدی داشته باشند تا بازی‌ها رقابتی‌تر شوند و عیار واقعی بازیکنان و مربیان مشخص شود. با این حال، ویسی از اینکه برخی تیم‌های گمنام در لیگ توانستند خود را نشان دهند، ابراز خرسندی کرد و این را نشانه‌ای از تغییر در بسکتبال کشور دانست. او تأکید کرد که نباید صرفاً به ۱۰ یا ۱۵ ملی‌پوش بسنده کرد، بلکه بازیکنان بااستعداد زیادی هستند که به دلیل مشکلات مالی، دیر دیده می‌شوند یا هرگز فرصت دیده شدن پیدا نمی‌کنند.
با توجه به این چالش‌ها، آیا فدراسیون بسکتبال ایران برنامه‌ای برای ایجاد عدالت مالی و توسعه پایدار در تمام سطوح این رشته ورزشی دارد؟
