روایت رهبرانقلاب از حماسه اشک امالبنین(س)
درگذشت امّالبنین(س)، همسر باوفای امیرالمؤمنین(ع) و مادر رشید حضرت عباس(ع)، در سیزدهم جمادیالثانی، یادآور ایثار و فداکاری بینظیر این بانوی بزرگوار است. سالها صبر و استقامت، و تربیت چهار فرزند غیور برای یاری امام حسین(ع)، جلوهای از عشق و ایمان بیکران وی را نمایان میسازد. آرامگاه ابدی ایشان، در جوار حرم مطهر پیامبر(ص) در بقیع، زیارتگاه عاشقان اهلبیت(ع) است.
رهبر معظم انقلاب، با توصیفی عمیق از حماسهی امّالبنین(س)، به سوگواری جانسوز ایشان بر مزار فرزندان شهیدش در بقیع اشاره میکنند: «مادری است که صورت قبر چهار جوانش را که در کربلا شهید شدند، در بقیع میکشد و نوحه سرائی میکند و حماسه میآفریند. همه اش اشک ریختن و توسل نیست- البته اشک ریختن هست، اشکالی هم ندارد- بلکه حماسهآفرینی است، افتخار به این جوانها است».
گفتگو با کارشناسان دینی، ابعاد گوناگون شخصیت والای امّالبنین(س) را به تصویر میکشد:
**معرفت عمیق امّالبنین(س) در مصیبت کربلا:**
محمدحسین رجبیدوانی، پژوهشگر تاریخ اسلام، بر جایگاه ممتاز امّالبنین(س) در تاریخ اسلام و تشیع تأکید میکند. ایشان، چهار پسر بزرگوار به نامهای عباس، عبدالله، جعفر و عثمان تربیت کرد. علت عدم حضور ایشان در کربلا مشخص نیست، اما شاید به مصلحت یا نظر امام حسین(ع) بوده است. واکنش شگفتانگیز امّالبنین(س) به خبر شهادت امام حسین(ع) و فرزندانش، گواه معرفت عمیق ایشان به مقام امامت است. هنگام شنیدن این خبر، اول از سلامت امام حسین(ع) جویا شد و پس از آگاهی از شهادت فرزندانش، با فداکاری بینظیر، همه هستی خویش را فدای امام حسین(ع) دانست. ایشان همچنین با برگزاری مراسم سوگواری جانسوز در بقیع، موجب تأثر و تألم مردم میشد.
**دغدغه امّالبنین(س) برای امام حسین(ع):**
حجتالاسلام حبیبالله فرحزاد، بر تربیت شجاعانه و انساندوستانه امّالبنین(س) تأکید میکند که چهار فرزند خود را برای جانفشانی در راه امام حسین(ع) آماده کرده بود. پس از واقعهی عاشورا، مهمترین دغدغه امّالبنین(س)، اطلاع از سلامت امام حسین(ع) بود. نوحههای سوزناک ایشان، مملو از عشق و اندوه به شهادت فرزندش، حضرت ابوالفضل(ع)، است. مادران میتوانند از امّالبنین(س) در تربیت فرزندان شجاع، فداکار و ایثارگر الگو بگیرند.
**روش فاطمی امّالبنین(س) در مبارزه با ظلم:**
حجتالاسلام محمدصادق کفیل، به جایگاه علمی و ادبی امّالبنین(س) و فعالیتهای انقلابی ایشان پس از واقعهی عاشورا اشاره میکند. ایشان از مقام علمی والا و مقام معنوی در میان زنان عرب برخوردار بود. امّالبنین(س) با الگوگیری از حضرت زهرا(س)، به برپایی مجالس روضه برای زنده نگه داشتن قیام امام حسین(ع) و مبارزه با ظلم بنی امیه میپرداخت. حتی مروان، با تمام قساوت قلب، از نالههای سوزناک امّالبنین(س) متأثر میشد.