از کابینه تا استانداری‌ها؛ اصلاح طلبان با شعار «وفاق» به مسئولیت‌ها بر‌می‌گردند
## شعار “دولت وفاق”؛ آغازی برای انحصار اصلاح‌طلبان؟
“دولت وفاق”؛ شعاری که این روزها توسط اصلاح‌طلبان به عنوان طلسمی برای فرونشاندن صدای مخالفان و توجیه انحصار قدرت به کار می‌رود. شعار “وفاق” گویی به عنوان یک قفل ترکیبی عمل می‌کند: هم درهای قدرت را به روی اصلاح‌طلبان می‌گشاید و هم دهان منتقدین را به زور می‌بندد.
م پزشکیان با ارائه لیست کابینه خود، به ظاهر دست به سوی سایر جناح‌ها دراز کرد و شعار “وفاق” را سر داد. اما نگاهی دقیق به کابینه او نشان می‌دهد که انحصار قدرت در دستان اصلاح‌طلبان، به نوعی از قبل قطعی شده بود.
بخش عمده‌ای از وزرای کابینه پزشکیان، از چهره‌های شناخته شده اصلاح‌طلب هستند که در گذشته نیز در دولت‌های قبلی نقش داشته‌اند. به نظر می‌رسد “وفاق” در عمل به معنای “حاکمیت اصلاح‌طلبان” ترجمه می‌شود.
به جز چند چهره که به عنوان “غیر اصلاح‌طلب” در کابینه حضور دارند، سایر وزرا، چهره‌های تایید شده اصلاح‌طلبان هستند که در دولت قبل نیز نقش داشته‌اند.
نکته جالب توجه، انتخاب برخی وزرای سابق دولت روحانی است که در زمان شهید رئیسی نیز در پست‌های کلیدی فعالیت داشته‌اند. به نظر می‌رسد “وفاق” در این مورد به معنای “ادامه مسیر دولت قبل” است.
در نهایت، با وجود این شعار، تغییرات در استان‌ها نشان می‌دهد که انحصار قدرت به طور کامل در دست اصلاح‌طلبان است. در کمتر از دو ماه، هشت استاندار تغییر کرده‌اند که به غیر از یک نفر، همه آن‌ها از چهره‌های شناخته شده اصلاح‌طلب هستند.
این اقدامات، نشان از آن دارد که شعار “دولت وفاق” صرفاً یک ابزار برای توجیه انحصار قدرت اصلاح‌طلبان است و به نظر می‌رسد که این جریان به جای “وفاق” به دنبال “انحصار” است.
