کشف جدید دانشمندان: عضلات، خاطرات تمرینات ورزشی را در خود ثبت می‌کنند!
پژوهشگران با بررسی هزاران پروتئین موجود در عضلات، به توضیح تازه‌ای درباره پدیده “حافظه عضلانی” دست یافتند. مطالعه‌ای که در دانشکده علوم ورزش و سلامت فنلاند انجام شد، برای نخستین بار نشان داد که عضلات، تمرینات ورزشی را در سطح پروتئین‌ها به خاطر می‌سپارند و اثر تمرینات مقاومتی برای مدت زمانی بیش از دو ماه در پروتئین‌های عضلانی باقی می‌ماند.
اغلب افراد تصور می‌کنند که اثرات ورزش کوتاه‌مدت است و حتی چند هفته دوری از تمرین می‌تواند منجر به نگرانی درباره از دست رفتن توده عضلانی شود. با این حال، تحقیقات نشان داده است که این نگرانی تا حد زیادی بی‌مورد است، زیرا اثرات تمرینات مقاومتی تا حدود دو ماه در عضلات ماندگار است و با شروع مجدد تمرین پس از یک دوره استراحت، پیشرفت‌ها به سرعت حاصل خواهد شد.
به نقل از ساینس‌دیلی، سوالی که اکنون مطرح می‌شود این است که چه سازوکارها و تغییراتی در سطوح سلولی و مولکولی، پدیده حافظه عضلانی را تبیین می‌کنند؟ این دقیقاً همان موضوعی است که محققان با مطالعه هزاران پروتئین عضلانی به دنبال پاسخ آن بوده‌اند.
در این پژوهش، یک دوره ۱۰ هفته‌ای تمرین مقاومتی با یک دوره استراحت هم‌اندازه و سپس یک دوره ۱۰ هفته‌ای دیگر تمرین مقاومتی دنبال شد. با استفاده از روش پروتئومیکس، امکان بررسی همزمان مقادیر بیش از ۳۰۰۰ پروتئین عضلانی با استفاده از تجهیزات پیشرفته طیف‌سنجی جرمی فراهم شد.
رمزگذاری تمرین در پروتئین‌های عضلانی: در این مطالعه، دو نوع تغییر در پروتئین‌های عضلانی مشاهده شد. برخی از پروتئین‌ها در نتیجه تمرین تغییر کردند و در دوره استراحت به حالت پیش از تمرین بازگشتند، اما در دوره تمرینی جدید، تغییرات مشابه دوره اول را نشان دادند. این گروه شامل پروتئین‌های مرتبط با متابولیسم هوازی بود.
گروه دیگری از پروتئین‌ها در اثر تمرین تغییر کردند و تغییرات آن‌ها در طول دوره استراحت و پس از شروع دوره تمرینی جدید نیز ادامه یافت. در میان این پروتئین‌ها، چندین پروتئین متصل‌شونده به کلسیم، مانند کالپین-۲، وجود داشت که پیش‌تر مشخص شده بود ژن آن حتی پس از یک وقفه تمرینی، “حافظه” خود را حفظ می‌کند.
پروفسور جوها هولمی، سرپرست این تحقیق از دانشکده علوم ورزشی و سلامت، می‌گوید: پیش از این، در سطح تعداد هسته‌های عضلانی و “ردپای حافظه” ژن‌ها، یعنی اپی‌ژنتیک، پاسخ‌های بلندمدتی مشاهده شده بود که حتی پس از استراحت نیز ادامه می‌یابند و احتمالاً پدیده “حافظه عضلانی” را توضیح می‌دهند.
وی افزود: اکنون، برای نخستین بار، ما نشان دادیم که عضلات، تمرینات مقاومتی قبلی را در سطح پروتئین برای مدت زمانی حداقل دو ماه و نیم “به یاد می‌آورند”.
هولمی توضیح می‌دهد: بنابراین، حتی اگر عضلات در طول یک دوره استراحت طولانی در نهایت به اندازه اولیه خود کوچک شوند، یک اثر حافظه از تمرین قبلی در عضلات باقی می‌ماند. این امر می‌تواند شروع مجدد تمرین را آسان‌تر کند.
